شرکت های خارجی ، دولت های خارجی و ایرانیان انتظار داشتند که پس از اجرای توافق هسته ای و تسکین تحریم در کشور ، در شرایط سرمایه گذاری ایران پیشرفت کنند. اما برخی از عناوین اخیر در مورد ایران را جستجو کنید ، و ممکن است تعجب کنید که آیا پتانسیل بازار بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته است یا خیر. اقتصاد هنوز از تسکین تحریم ها تقویت نشده است ، و بسیاری از بانک های بزرگ که کشور را ترک کرده اند برنگشته اند. این سرعت آهسته تغییر بسیاری از رهبران ارشد را در شرکتهای چند ملیتی ناامید و مشکوک در مورد پتانسیل ایران کرده است. با این حال ، با وجود اقتصاد ضعیف ، تنش های سیاسی ، عدم اطمینان بازار و تأثیرات طولانی تحریم ها ، ایران فرصتی مهم برای چند ملیتی در بازارهای نوظهور است.
در مقایسه با اکثر کشورهای غنی از نفت در خاورمیانه ، ایران اقتصاد متنوع دارد ، بخش گردشگری آن در آستانه یک بادگیر بزرگ است و تهدیدات برای ثبات سیاسی آن رو به زوال است. طبقه متوسط شهرنشینی و بزرگ این کشور علیرغم محدودیت های ناشی از تحریم های ایالات متحده و اقتصاد شکننده ، ترجیح جدی برای محصولات خارجی را حفظ کرده است. مدیران ارشد نباید از فرصت های عظیم در ایران چشم انداز خود را از دست بدهند ، اما آنها باید برای حرکت در برخی از چالش های جدی آماده باشند.
چالش ها
تحریم های ایالات متحده ، که در ابتدا در سال 1979 به تصویب رسید و در سالهای بعد تقویت شد ، منجر به محدود کردن حضور بسیاری از شرکت های ایالات متحده و اروپایی در ایران یا خروج از بازار به طور کلی - و آنها همچنان در سال 2016 چشم انداز سرمایه گذاری مستقیم خارجی را کاهش می دهند. بسیاری از تحریم های ممنوعیت مالی ،تجارت و معاملات تجاری به دلیل نگرانی در مورد سوابق حقوق بشر ایران ، تروریسم ، سلاح های معمولی و برنامه موشک های بالستیک ، همچنان ادامه دارد ، به این معنی که بیشتر شرکت های آمریکایی نمی توانند در آنجا تجارت کنند. این پویا در آینده قابل پیش بینی ادامه خواهد یافت.(معافیت هایی برای بخشهای تعیین شده بشردوستانه مانند کشاورزی ، محصولات غذایی ، مراقبت های بهداشتی و هواپیمایی کشوری وجود دارد.)
برای شرکت های مستقر در ایالات متحده ، بسیاری از تحریم های مربوط به ایالات متحده به حالت تعلیق درآمده است و بیشتر محدودیت های ملی و اتحادیه اروپا پس از توافق هسته ای در ژانویه حذف شد. طی چند هفته 50 میلیارد دلار معاملات تجاری شامل شرکت های خارجی از جمله توافق نامه ایرباس (به ارزش 25 میلیارد دلار) برای فروش 118 هواپیما و پیمان 5 میلیارد دلار شرکت راه آهن ایتالیا برای توسعه شبکه ریلی محلی بود. با این حال ، تحریم های باقیمانده ایالات متحده در حال تأخیر در تأمین اعتبار این پروژه ها است. به ویژه بانکهای بزرگ اروپایی حتی اگر مجاز باشند ، آماده بازگشت به ایران نیستند. موسسات مالی به دلیل 15 میلیارد دلار جریمه ، بانک ها برای تخلفات مجازات در طی پنج سال گذشته و دشواری در جلوگیری از سیستم مالی ایالات متحده برای معاملات بانکی مربوط به ایران ، اضطراب دارند.
مشکلات اقتصادی ایران فراتر از تحریم ها است. این کشور همچنان به درآمد نفت وابسته است ، اگرچه تحریم ها تنوع اقتصادی را تسریع کرده است: 37. 5 ٪ از درآمد دولت در نیمه اول سال مالی 16 از انرژی حاصل شده است. این بسیار پایین تر از صادرکنندگان نفت رقیب مانند عراق ، عربستان سعودی و کویت است. با این حال ، قیمت نفت از زمان توافق موقت هسته ای در نوامبر 2013 بیش از 60 ٪ کاهش یافته است. بنابراین ایران درآمد نفت کمتری را نسبت به دو سال و نیم پیش پیش بینی می کند و هزینه های عمومی را محدود می کند. اوضاع دولت را ترغیب می کند تا از طریق سایر وسایل ، از جمله مالیات های جدید و اصلاح یارانه ، درآمد کسب کند - خبرهای خوبی برای رشد اقتصادی پایدار ، اما خبر بد برای بهبود اقتصادی در سال 2016. و در کنار بدهی بد کشور (برخی تخمین ها می گویند 40 میلیارد دلار است) ، تحریم ها معمولاً از طریق پولشویی فرار می شد ، که بانک های خارجی را از فعالیت محلی منصرف می کردند.
برخی از نهادهای قدرتمند ایرانی نسبت به نفوذ غربی بسیار مشکوک هستند. این پویا می تواند تغییر مهم را متوقف کند (به عنوان مثال ، رقابت بیشتر برای کاهش قیمت مصرف کننده ، به اشتراک گذاشتن بهترین شیوه های بین المللی ، انتقال فناوری ، مشارکت های دولتی و خصوصی) مورد نیاز برای تقویت سلامت اقتصاد. و در حالی که متفقین رئیس جمهور حسن روحانی در انتخابات پارلمانی زمینه قابل توجهی به دست آوردند ، اجازه می دهد فضای بیشتری برای باز کردن ایران برای سرمایه گذاری خارجی فراهم شود ، سیاست های جدید توسط رهبر عالی علی خامنه ، که نیاز به مدیریت انتظارات انتخاب کنندگان خود دارد (نهادهای مذهبی ، ، مورد بررسی قرار می گیرد. گارد انقلابی ، بخش کم درآمد).
فرصت ها
حتی با وجود این چالشها، شرکتهای خارجی از فرصت پیش از رقبای خود استفاده میکنند. در حالی که بخش نفت و گاز بیشترین توجه را به خود جلب می کند، اقتصاد متنوع ایران در حال جذب شرکت ها در صنایع مختلف است. به ویژه، بخشهای مصرفگرا روی جمعیت بزرگ (نزدیک به 80 میلیون نفر)، جوان (بیش از 60 درصد زیر 30 سال) و شهرنشین (بیش از 70 درصد) برای مشتریان وفادار ایران حساب میکنند.
به عنوان مثال، الجی الکترونیکس مستقر در کره جنوبی که علیرغم تحریمها حضور خود را در ایران حفظ کرد، در حال مذاکره برای ایجاد یک کارخانه تولیدی در تهران است که سالانه بیش از 1. 5 میلیون یخچال، تلویزیون و ماشین لباسشویی تولید خواهد کرد. خودروساز فرانسوی رنو از تخفیف تحریمها استفاده کرده و نزدیک به 15000 خودرو را بین ژانویه تا آوریل مونتاژ کرده است که نسبت به مدت مشابه در سال 2015 هفت برابر شده است. 76 میلیون دلار در یک کارخانه جدید.
بخش گردشگری این کشور در سال 2014 کمتر از پنج میلیون بازدید کننده را جذب کرد در حالی که کشور همسایه ترکیه 39 میلیون نفر را جذب کرد. با توجه به 10 رتبه برتر ایران در تعداد سایت های فرهنگی میراث جهانی یونسکو در جهان، این در حال تغییر است. برند هتل لوکس Melia به Accor و Rotana میپیوندد تا اولین هتل بینالمللی پنج ستاره این کشور، Gran Melia Ghoo را افتتاح کند.
با نگاهی بیشتر به آینده، ایران یک قطب تجاری بالقوه جهانی است. در حال حاضر نزدیک به 20 درصد تجارت نفت از طریق تنگه هرمز، آبراه باریک سواحل جنوبی ایران، که تنها مسیر دریایی خارج از خلیج فارس و یکی از استراتژیک ترین نقاط ترانزیت جهان است، می گذرد. علاوه بر این، کریدور حملونقل بینالمللی شمال-جنوب، ایران را به یک حلقه کلیدی در اتصال هند، آسیای مرکزی و روسیه تبدیل میکند، در حالی که نقش ایران به عنوان بخشی از جاده ابریشم جدید چین (بهویژه با خطوط ریلی) میتواند تجارت دوجانبه بین این کشورها را افزایش دهد. به 600 میلیارد دلار رسید. فرصتهای صادراتی و سرمایهگذاری سودآوری در جاهای دیگر منطقه وجود دارد، مانند افغانستان، که به دنبال بهرهبرداری از ثروت معدنی است، و در غولهای نوظهور مانند هند، پاکستان و ترکیه که به گاز طبیعی برای تقویت توسعه اقتصادی نیاز دارند.
چگونه برای انجام کسب و کار در ایران برنامه ریزی کنیم
بر اساس مکالمات مکرر با شرکت های چند ملیتی متمرکز با ایران ، پنج چالش قابل توجه وجود دارد که به منظور بهره برداری از مزایای بازار ایران ، شایسته توجه فوری هستند:
- به روزرسانی سیاست های پیروی از جهانی. یک استراتژی جامع انطباق ، بستر اساسی برای ساخت و اجرای یک برنامه موفق ایران است. شرکت ها باید تأیید کنند که سیاست های آنها با مشاوره با یک وکیل تحریم های خارجی سازگار است.
- غلبه بر فقدان اطلاعات بازار. شرکت هایی که به دنبال ورود به بازار هستند ، باید شاخص های پیشرو در اقتصاد کلان بخش های خاص مشتری را شناسایی و ردیابی کنند. تمرکز روی داده هایی مانند رشد جمعیت ، تورم و رشد تولید ناخالص داخلی راهی برای پیش بینی تحولات بازار است.
- پیدا کردن شرکای محلی مناسب. در حالی که امکان حضور مستقیم وجود دارد ، استفاده از توزیع کنندگان محلی در ابتدا به شدت توصیه می شود. بهترین راه برای شناسایی شرکای جدید شامل دقت حضوری است. شرکت ها به طور فزاینده ای "مدل دبی" را در نظر می گیرند که در آن از شرکای محلی در امارات استفاده می کنند تا با توزیع کنندگان در ایران ارتباط برقرار کنند. بسیاری از شرکت های خارجی قبلاً از طریق "مدل ترکیه" رویکرد مشابهی را به کار گرفته اند که شرکای مستقر در استانبول را درگیر می کند.
- بازپرداخت سهام برند. مشتریان ممکن است دیدگاه های کالاهای خارجی را که به طور غیرقانونی در ایران هستند ، تحریف کرده اند. مدیران ارشد باید برای ردیابی منشأ و مبارزه با تجارت بازار خاکستری و تقلبی از محصولات خود در ایران آماده باشند. در غیر این صورت ، شرکت ها ریسک می کنند که با چالش های مربوط به قیمت گذاری ، ارزش و موقعیت یابی در برابر رقبا روبرو هستند.
- دسترسی به ارزغالباً ، شرکت های محلی هفته ها در انتظار دسترسی به ارز خارجی برای وارد کردن کالا از شرکای خارجی خود هستند. بدون دسترسی به سیستم مالی ایالات متحده ، این فشار در کوتاه مدت کاهش نمی یابد. علاوه بر این ، این مشکل به احتمال زیاد ادامه خواهد یافت زیرا ایران در حال متحد کردن نرخ ارز دوگانه است و در عین حال به دنبال محافظت از تولید کنندگان محلی در برابر نوسانات است.
ایران فرصتی مهم را برای شرکت های چند ملیتی که در بازارهای نوظهور فعالیت می کنند ارائه می دهد. اما مدیریت انتظارات در مورد مسیر کشور برای ایجاد یک استراتژی مؤثر بسیار مهم است. یک رویکرد هوشمند نقطه شیرین را پیدا می کند: پیشروی از رقبا در حالی که اشتباهات اول را پشت سر می گذارد که اغلب شرکت ها را در محیط های تجاری ناآشنا ، به سرعت در حال تغییر و تغییر می دهند.